|
 |
नेपालमा आएको अनिश्चत लोकतन्त्रको घोषणाले द.कोरियामा रहेका नेपाली जनमानसमा ठूलो असर पारेको छ। आफ्नो हक,हित र उद्वेश्यलाई छाडेर लोकतान्त्रीक स्वतन्त्रको नाममा झिनो आशाका साथ पार्टिका नेताद्वयहरुको भ्रम्रणमा आफ्नो मुहारको प्रर्दशन गरेर दुईचार जनाको जमात बनाएर पार्टिको जन सम्पर्क समिति बनाइ च्याउ उर्माने कार्यहरु भई रहेको छ। कोरियामा बसेर जनआन्दोलनमा हाम्रो सहयोग भन्ने देखि लिएर विगतका राजनैतिक कार्यकर्ताको रुपमा मानिने केहि प्रवासी नेपाली नेताहरु कोरियामा १२ देखि १४ घण्टा काम गरी आफ्नो अधिकार खोज्न नसके पनि नेपालबाट आएका पार्टिनेताहरुलाई मुख देखाउन पछि परेका छैनन । नातावाद इष्टवादको सम्बन्ध कायम गरेर भए पनि जयजयकार गरि रहेका छन ।
भरखरै नेपालबाट तीन पार्टिका ९ शिर्षस्थ नेताहारु कोरिया भ्रमण आएका थिए । जसमा नेपाली कांग्रेस, नेपाली कांग्रेस प्रजतान्त्रीक र ने.क.पा.एमाले, । जुन पार्टिहरुको कोरियामा जनसम्पर्क समिति गठन भईसकेको छ । नेपाली कांग्रेसको जनसम्पर्क समिति संयोजक रतन सुब्बा,नेपाली कांग्रेस प्रजतान्त्रीकको डिकोन ट्रेड युनियन जनसम्पर्क समिति जसको अध्यक्ष नरेन्द्र गुरुङ ,ने.क.पा.एमालेको प्रवासी संघ जसको अध्यक्ष मानध्वज लामा हुनु हुन्छ । देश विदेशमा रहेको अनलाईन र समाचार पत्रको सम्वाददाता बनेर त्यस समाचार पत्रहरुलाई आफ्नो प्रसिद्व कमाउनको निम्ती प्रयोगमा ल्याई रहेकोछ । कोरियामा रहेका ७ हजार नेपाली जनमानसले मान्यता नदिए पनि ती केहि नेताद्वयहरु आफ्नै तालमा नाचिरहेका छन । दिन भरि पसिना बगाएर कमाएको पैसाले राजकुमार पारस र नेताहरुलाई कोरियाली उपहार पनि चढाई रहेका छन । आफ्नै पैसा लगानी गरेर अनर्तरक्रियाको फेशन पनि गरी रहेक छन । अनर्तरक्रियाको बिषय वस्तुलाई छाडेर आफ्नो नामको प्रचार प्रसार गरी रहेका छन । कोरियामा कस्ले के ग-यो ? त्यो व्यत्ति कुन पार्टिको हो भन्ने वाहियत कानेखुसी गरेर नेताहरुलाई रुझाई रहेका छन।
असारे झरिमा उम्रेको च्याउ झै नेताहरु आउदै पछि नयाँ नयाँ समितिको गठन गरि रहेका छन । त्यस नयाँ समिति गठनको सदस्य तालिकामा हेर्नेहो भने तीनै केहि व्यत्तिहरु हुन्छन जो हिजो अर्का पार्टिका सदस्यहरु हुन्छन l यसरी नेपाली राजनितिक चरित्र कोरिया भुमिमा स्पष्ट देखाई रहेको छ । नेपालमा पार्टि फुटी रहेको छ भने कोरियामा व्यत्ति फुटिरहेको छ । हाल कोरियामा लोकतन्त्रको दुरुपयोग सिदान्तको उपहास,स्वतन्त्रको विकृती,एक्यबद्वतामा विचित्रको विडम्बना आएको छ । हाल कोरियामा ५० वटा जति समिति संघ संस्थाहरुको स्थापना भई सकेको छ । ती मध्ये १०,१२,वटा मात्र स्थाई र व्यवस्थीत छन । अरु सबै नाम मात्रका समितिहरु छन । समिति प्रमुखको सम्पर्क नहुनुको साथै पत्रचार गर्ने ठेगाना पनि हुदैन । तर पनि ठूला ठूला कार्यक्रम गर्दा आफ्नो गोजीको पैसा लगानी गरेर भए पनि समितिको नाम जोगाई रहेको हुन्छ । कुनै कुनै समिति त कार्यक्रम गर्नैको लागी मात्र पनि स्थापित छन । सहयोग भन्दा पनि साँस्कृतीक व्यापार गरेर व्यात्तिगत स्वार्थ लिई रहेका छन । आफ्नो व्यत्तिगत स्थान र व्यत्तिगत स्वार्थले प्रवासी भुमिमा नेपाली एक्यबद्वताको नाम शुन्यमा हराउने र नेथ्यमा विलाउने छ। च्याउ उम्रन भन्दा अघिनै कसैले कुल्ची दिन सक्ने छ ?
|
|
|
